24 uur lang is Zeilfort Kudelstaart aan de Westeinderplassen het centrale punt waar de deelnemers aan de Zandrace keer op keer terugkeren om zand in te nemen. Zo zal in de loop van een etmaal een flinke berg zand worden verplaatst naar verschillende dekschuiten op het meer. Wie het meeste zand heeft kunnen vervoeren, mag zich de winnaar noemen. Toch is dat niet zo eenvoudig als het lijkt. Neem de ervaren bemanning van de Onderneming, een Westlander uit 1890. Tot twee keer toe zal het team verkeerd varen op het soms verwarrende stelsel van legakkers en vaarten van de Westeinder.
Maar eerst moet er worden gestart. Om zeven uur zal de gedeputeerde van de Provincie Noord-Holland, mevr. Esther Rommel, de vloot starten. Er zijn wel eens races door minder prominente politici gestart. Na een gezamenlijke maaltijd met alle zeilers en fans en een palaver voor de schippers, begint de spanning op te lopen. Vooral onder de jongere deelnemers. De Zeilfort Zandrace staat open voor alle leeftijden. Zo is Strontrace- en IFKS- winnaar Rinse Herrema van de Sterke Jerke met zijn gezin met vier kinderen uit het Friese Nij Beets gekomen om met zijn Jonge Hiltsje uit 1903 aan de uitdaging te beginnen.
Maar voordat het sein ‘rennen naar de boten’ wordt gegeven, staat het hele gezelschap nog even stil bij een mogelijke nieuwe aanwinst voor de vloot. Bij baggerwerkzaamheden kwam de complete romp van een lokale platbodem, een ‘bokje’, uit de modder van de Westeinder. ‘Hij zeilt nog niet, maar iedereen kan zien dat het een snelle zeiler is’, aldus Rob Ligtenberg, redder van dit historische vaartuig waar we ongetwijfeld nog van gaan horen. Rob is initiatiefnemer van deze Zeilfort Zandrace. Hij vaart mee als schipper op het skûtsje Nooit Volmaakt.
Aan gretigheid geen gebrek
Om zeven uur luidt de vrolijk geklede poli- tica eindelijk de bel. De jeugd rent naar de schepen, de oudere zeilers vinden een snelle wandelpas voldoende. Zand is al aan boord, dus de boten kunnen meteen vertrekken. De meiden Nikki en Valerie, beide 12 jaar, staan even vertwijfeld op de kade terwijl druk doende vaders en broers nog niet weten of ze nou moeten zeilen, bomen of roeien en alles tegelijk in gang zetten. ‘Kom aan boord meiden!’, roept schipper Anton Solleveld. Op het voordek gaan de roeiriemen in de dollen, in het gangboord wordt al geboomd en vanaf het achterdek volgen instructies om de zeilen te hijsen. Aan gretigheid geen gebrek. Maar het familieteam van Rinse is toch beter op elkaar ingespeeld. Zij hebben een duidelijke strategie. De vier kinderen hijsen de zeilen en pa gaat diep over de vaarboom gebogen door het gangboord.
