De voorspellingen zijn slecht: winterweer. Harde wind en buien. Buien zijn er zeker. De hele dag zien we regenbogen om ons heen op de plekken waar het water naar beneden komt storten. Maar wonder boven wonder blijven we telkens buiten schot. Het doel van deze wintertocht is een zoektocht naar bruine kroegen aan het water: schipperscafés met oude foto’s aan de wand, scheepsmodellen, een mooie toog en het liefst de Perzische tapijtjes op tafel.
We starten in Spakenburg. ‘Hoe ben je jou bij mij uitgekomen?’ vraagt Sjoerd Oskam lachend. Als schipper van de kleine Lemsteraak Mosselkraker is hij wel te porren voor een koude tocht langs de voormalige Zuiderzeehavens. De schipper heeft ook nog wel een vriend die mee wil. Toevallig heet die ook Klaas en zo gaan we op pad met drie zeilers, waarvan twee Klazen.
Het reisplan is in verband met onze interesse in bruine kroegen afgestemd op koffie-, borrel- en biertijd. Dus vanuit Spakenburg eerst naar Huizen voor koffie, dan een bitterbal en een biertje bij “Ome Ko” in Muiden, om vervolgens door te varen naar de Volendamse kroegen waar we in het donker aan zullen komen. De volgende dag koffie in Enkhuizen en bij Brakeboer in Medemblik een borreltje. Medemblik is ons verste punt, vanaf daar zetten we weer koers zuid om op de Randmeren nog het gezellige Elburg aan te doen.
Koffie en door!
Op het Gooi- en Eemmeer trekken zwarte vlagen over het water. Op de fok gaan we hard genoeg en waar de wat hogere golven staan slaat het buiswater al over dek. Het is een kort stukje naar Huizen en al snel zijn we in de haven. Niet de meest sfeervolle plaats, maar gelukkig liggen we pal voor café “De Haven van Huizen”. In onze herinnering heeft deze kroeg een mooie authentieke inrichting: veel bruin, een stuurwiel aan het balkenplafond en de wanden vol foto’s van oude schepen. Kortom, een plek waar je met je verwaaide kop even kunt bijkomen.
Dat valt tegen. “De Haven van Huizen” blijkt niet meer te bestaan. Het is nu een Loetje geworden, onderdeel van de biefstukketen met dertig vestigingen. Op tafel wordt de Pumpkin Spice Koffie aangeraden. ‘De wat?!’ Het personeel heeft weinig tijd voor drie platbodemzeilers. ‘Wilt u alvast wat drinken?’ Nee, wij willen gewoon koffie en dan snel weer door!
Hydraulisch strijken
De fok gaat er weer bij. Net als op weg naar Huizen moet Sjoerd ook nu de mast weer een stukje laten zakken. De Stichtse- en Hollandse Brug zijn niet hoog genoeg voor de 11,6 m lange VB-aak. De paal steekt 16 meter boven het water uit en de bruggen hebben maar 13,1 meter hoogte. De mast van de Mosselkraker staat in een mastvoet op dek. Sjoerd strijkt de fok en haalt de voorstag los.
