Een eeuw geleden nog brachten skûtsjes koemest naar Friese havens als Makkum, Stavoren en Lemmer. Daar werd de mest met de riek overgezet naar grotere tjalken en klippers om die over de Zuiderzee naar de Bollenstreek te zeilen, waar de mest op de velden werd gebruikt. Het beroep van zeilschipper moet loodzwaar geweest zijn: in één dag 50 ton lading overzetten en dan de volgende dag alleen met vrouw en knechtje of oudste zoon de zware zeilen zetten.
Vandaag de dag doen in de zware klasse van de Strontrace bijna tien mannen en vrouwen dat samen en komen zelfs dan na een paar dagen uitgeput Workum weer binnen. Nou was er dit jaar weinig of geen wind en dan moet er in de Ringvaart veel geboomd en gejaagd worden! Zwaar dus, maar iedereen kent wel de foto’s waarop een stevige schippersvrouw al of niet met een rijtje meezeulende kindertjes in de jaaglijn liep.
Verplichting
De stevige, welbekende klipper Willem Jacob deed weer mee. Schipper Tjerk Hesling Hoekstra: ‘Je leert je schip echt goed kennen, wat kan wel, wat niet. Ik zeil graag met een mix van een paar oudgedienden en nieuwe opstappers. We oefenen een dag van te voren het jagen en bomen een paar keer. Ik vind het elke keer prachtig om te zien hoe snel ze weer een hechte groep vormen!’ Het lage klippertje Spes, in 1906 te Sliedrecht gebouwd, deed voor het eerst mee. Ze won kort geleden al het Y zeilen, toen sprak schipper Hans Teeuwen: ‘Al dat zware geploeter, jagen en bomen, niets voor mij. Maar ik vind wel dat elke schipper van een historisch verantwoord zeilend monument verplicht moet worden om één keer de Strontrace te varen!’ Dat deden ze dus en goed, want ze zeilden 1 uur en 25 minuten eerder it Soal binnen voor de zeer ervaren Willem Jacob.
