In Harlingen parkeerde ik op de Dokkade voor een dagje varen met ‘The Ocean Movement’. Deze stichting, die voorheen ‘By the Ocean We Unite’ heette, maakt zich sterk tegen de vervuiling van onze zeeën door alle vormen van plastic afval. De strategie: bewustwording door het laten zien van de effecten. De dag begon met koffie op het dek van de Store Baelt en een beetje kletsen met de andere expeditiedeelnemers en de jongens en meiden van de organisatie. Nadat de trossen waren losgegooid was het tijd voor een officieel voorstelrondje, gevolgd door een quiz over plasticvervuiling waarbij je kon winnen door bij elke vraag van het ergste scenario uit te gaan. De winnaar werd beloond met een niet-vervuilende rvs-waterfles.
Trawlen en pluizen
In het zeegat tussen Vlieland en Terschelling ging de manta-trawl het water in en werd er over een stuk water van precies anderhalve zeemijl naar plastic gevist. Het voor dit doel speciaal ontwikkelde stuk vistuig vangt alle plastic op over een precieze breedte en diepte en door dat te vermenigvuldigen met de gevaren afstand (door het water, wel te verstaan) weet je na wat eenvoudig rekenwerk precies hoeveel rotzooi er in een vierkante kilometer Waddenzee drijft. Aan de oppervlakte, althans. Het meeste plastic bevindt zich – dit was ook een van de quizvragen – in de waterkolom en zweeft ongezien en ongevangen onder de stalen zweefrog door.
Toen de dames belast met de administratie vanaf de campagne lieten weten dat de anderhalve mijl erop zat werd de manta-kor weer aan boord gehesen en was het tijd voor de analyse van de vangst. Om ervoor te zorgen dat het in de kajuit niet te vol werd (want corona) werd de groep opgesplitst in drie gelijke delen die ieder om de beurt een ‘college’ kregen.