Actie! Neem of geef een proefabonnement 27,95

Actie!
Neem of geef een proefabonnement voor 27,95

Houtje-touwtje

De bijzondere constructie van een vlerkprauw

Dit artikel is gepubliceerd in

Voor de meeste westerse zeilers is er instinctief iets ‘mis’ met een boot die geen voor- of achtersteven heeft. Zeker als de romp ook nog eens asymmerisch is. Toch biedt een vlerkprauw ongekende mogelijkheden. Reden voor William Lewis om er een te bouwen tijdens zijn bootbouwcursus.

De afgelopen maanden krabden de dorpelingen van Stoke Gabriel aan de rivier de Dart zich achter de oren: wat gaat daar nou over het water? Het is duidelijk gemaakt van hout en het lijkt meer op een vlot dan op een boot. Maar als het maar een beetje waait, zie je dit ongewone vaartuig over de rivier scheren met snelheden van meer dan acht knopen. Bovendien gaat het gevaarte nooit overstag, maar wordt het zeil gewoon van de ene boeg van de boot naar de andere boeg geklapt, vervolgens vliegt het de andere kant op.

De boot is een vlerkprauw en de eigenaar van dit onconventionele vaartuig is William Lewis, commodore oftewel voorzitter van de Stoke Gabriel Boat Association. Lewis bekeerde zich tot de prauwengemeenschap nadat hij de multihullpioniers Jim en Russel Brown had horen spreken toen hij een cursus volgde aan de WoodenBoatschool in Maine. William werkte op dat moment als bedrijfsjurist in Johannesburg, maar de komst van Covid dwong hem zijn prioriteiten te herzien. Hij besloot om terug te keren naar het Verenigd Koninkrijk en een sabbatical te nemen. ‘Ik bedacht allerlei verstandige dingen die ik eigenlijk zou moeten doen,’ zo vertelt hij over die tijd, ‘en ik deed er geen een van.’ In plaats daarvan schreef hij zich in voor de jaaropleiding bootbouw aan de Boat Building Academy (BBA) in Lyme Regis, op ruim een uur rijden van Stoke Gabriel. ‘Wat nogal dom was, want ik ben niet zo goed met mijn handen en heb geen bijzonder talent met gereedschap.’

Vlerkprauw
Studenten aan de BBA-opleiding wordt gevraagd om een nieuwbouwboot te ‘sponsoren’, wat betekent dat ze moeten betalen voor de materialen maar de boot aan het eind mogen houden. Er waren talloze verstandige keuzes te bedenken als het gaat om het bootontwerp, maar de voormalige bedrijfsjurist had blijkbaar schoon genoeg van verstandige zaken en besloot tot de bouw van het schijnbaar meest onpraktische vaartuig dat je kunt bedenken: een vlerkprauw. En dan niet zomaar een vlerkprauw, maar juist het type dat ooit ontwikkeld werd op de Marshall Eilanden, dus met de drijver aan de loefzijde. Als complicerende factor heeft deze prauw een tuig waarmee je niet door de wind gaat, maar dat in zijn geheel wordt omgedraaid om bij een volgende slag weer aan de wind te kunnen zeilen. Waarom zou een mens daar in hemelsnaam voor kiezen?

‘De aantrekkingskracht van een prauw, als je eenmaal de intellectuele draai hebt gemaakt, is dat hij veel waterlijn heeft, veel stabiliteit en esthetisch erg mooi is,’ probeert William Lewis uit te leggen. ‘In de juiste handen kan deze boot 14 knopen halen. Maar voor mij is hij vooral waardevol als potentiële toerboot. De meeste toerboten zijn een compromis wat betreft breedte, gewicht, diepgang en transportmogelijkheid. Als hij te breed is, is hij te zwaar; als hij te smal is, is hij te kwetsbaar. Een prauw is gemakkelijk te vervoeren en je kunt er leuke dingen mee doen, zoals het strand op en af zeilen zonder je zorgen te maken over het midzwaard of het roer.’

Benieuwd naar de rest van het verhaal?

Spiegel der Zeilvaart 08/2024

Spiegel der Zeilvaart 08/2024

Bestel en lees verder ›

© Spiegel der Zeilvaart 2021 | Privacybeleid | Voorwaarden | KVK: 56569599 | BTW: NL001796638837 | Bank: NL54RABO 0326 3406 45

Ontwerp en onderhoud door MKB Watersport