Eerlijk is eerlijk, het resultaat van deze restauratie die misschien eerder de benaming herbouw verdient, is oogstrelend. Scheepstimmerman Cees Leusink is er 3,5 jaar druk mee geweest, met hulp van zijn stagiaires en vrijwilligers. Soms sprong zelfs collega Ivor van Klink uit Workum even bij. Maar voordat Cees aan het woord komt, is het belangrijk iets meer over de geschiedenis van deze botter uit de doeken te doen.
Hoewel in Monnickendam gebouwd, heeft de EB 15 een lange geschiedenis in Elburg. De Haas zette de botter op stapel voor Berend Louw uit Harderwijk. We spreken 1904 en Louw kreeg het visserijnummer HK13. In 1923 nam de toen 28-jarige Elburgse visser Peter van der Heide het schip van Berend Louw over. Hij kreeg het vrije nummer EB 15 toegewezen en Van der Heide viste uiteindelijk tot 1957 met de EB15. Toen had hij er genoeg van, voornamelijk omdat hij het zat was steeds met de bus naar Harderwijk te moeten reizen, want vanaf 1955 werd er, door de drooglegging van de polder, vanuit Harderwijk gevist. In 1958 volgde het schip de gang die zoveel botters in die tijd maakten; hij werd als pleziervaartuig te koop aangeboden.
Naar Helmond
De familie Janssen hapte toe in 1960 en bracht de EB 15 via de Zuid-Willemsvaart naar Helmond om het schip grondig te restaureren voor de deur van hun fabriek van Janssen-Fritsen turntoestellen. Het hele onderwaterschip, dat waarschijnlijk niet al te best meer was, kreeg tot boven de waterlijn een stalen huid en het zeilwerk werd ook van staal gemaakt. Met het plaatsen van een kajuit transformeerde de EB 15 tevens van visserman naar botterjacht met de naam Vrouwe Johanna. Heel lang bleven de Janssens geen eigenaar, want nadat vader Jacques Janssen in 1968 een motorjacht had gebouwd ging de botter weer in de verkoop. Ruim 35 jaar later, in 2004, kwam de Elburger Henk Schreurs de EB 15 in Delfzijl op het spoor, nadat diverse eigenaren zich over het schip hadden ontfermd. Schreurs wilde het schip terug naar Elburg halen. Zijn plan om de EB15 in oude glorie te herstellen strandde echter door gezondheidsproblemen en andere tegenslagen, zoals brandjes aan boord. In 2009 schonk hij daarom de oude botter van Peter van der Heide, de EB 15, aan de Botterstichting Elburg.
Langdurig
De botterstichting had een volledige restauratie in gedachten maar het zou tot het najaar van 2018 duren voor de benodigde vier ton in euro’s bijeengebracht was (zie ook SdZ 2018.7- red.). Cees Leusink, de scheepstimmerman van het leerbedrijf van de botter- stichting, wist dat hij voor een enorme klus stond samen met zijn stagiaires.
