‘Allemachtig wat gooien we toch veel plastic weg!’ Regelmatig sta ik te foeteren op de zak (ook al van plastic) vol verpakkingsmaterialen die ik richting de container afvoer. Doosjes, zakjes, yoghurt-emmertjes, je kunt het zo gek niet bedenken. En de berg lijkt alleen maar te groeien. Het schijnt het nieuwe verdienmodel te zijn van de olieproducerende landen: ‘Als die Europeanen met hun elektrische auto’s geen olie meer willen kopen, stoppen we ze wel vol met polymeren!’ Dus worden we overspoeld met nieuw plastic dat we na eenmalig gebruik altijd direct weggooien.
Probeer ik daar zelf verandering in te brengen? Nou nee. Simpel voorbeeld: iedere dag verpakt de bakker een heel brood voor mij in een plastic zak. Vraag ik om een papieren exemplaar? Breng ik de plastic zak van de vorige dag soms mee? Nee dus. Gelukkig zijn er mensen die wel beschikken over een ruggengraat. Zij ondernemen wel actie, en ook nog op een grootschaliger niveau. Zoals Edwin en Liesbeth ter Velde, die boten bouwen van afvalplastic. Onder de naam Clean2Anywhere startten zij alweer enkele jaren geleden een project met de bouw van zeventiende-eeuwse werkboten (zie SdZ 2022.10). Inmiddels is dat uitgemond in een serieuze werf, want als we op het C2A terrein arriveren dobbert er een heus speeljacht voor onze neus. Ruim 12 meter lang en – gemeten langs de achtersteven – 4 meter hoog. De masten priemen schuin naar achteren en wekken de suggestie van snelheid.
Patserbak
Matzwart van kleur ligt daar het speeljacht, met een paar werkboten er dobberend omheen. De rompen lijken net in de teer gezet, hoewel het speeljacht ook uitbundig snijwerk heeft. Edwin verklaart: ‘Je moet niet vergeten: zo’n speeljacht was de patserbak van de Gouden Eeuw en dat liet je zien met snijwerk.’ Op afstand lijken de boten van hout, maar eenmaal dichterbij en zeker als je het materiaal voelt, is daar de verrassing: plastic. Edwin laat het in balken en platen produceren van ingezameld afvalplastic, dat door “stadsjutters” wordt verzameld, gewassen en in stukjes geknipt.
‘Dat zijn mijn helden,’ zegt hij. Mensen die allemaal hun eigen motivatie hebben om iets aan het afvalprobleem te doen. Als beste oplossing geldt: de afvalstroom verminderen, als second best: waarde geven aan afvalplastic, zodat het niet meer als afval wordt gezien. Dat is precies wat bij C2A gebeurt, waar Edwin in de werkloods zal laten zien hoe makkelijk zijn bouwmateriaal te bewerken is, misschien nog wel makkelijker dan hout.
