Sinds de jaren tachtig is de sloep aan een stormachtige opkomst begonnen in de watersport. Eerder was er nauwelijks belangstelling voor open motorboten. In jachthavens zag je vrijwel uitsluitend zeilboten en kajuitmotorboten in allerlei formaten. De enige uitzondering vormde de verbouwde sloep, die na afgeschreven te zijn bij de koopvaardij of de marine een nieuw leven kreeg, meestal als kajuitzeilsloep en in mindere mate als kajuitmotorboot. Open motorboten waren er met uitzondering van een enkele kostbare houten vlet en speedboten niet of nauwelijks op de markt.
Dat veranderde toen rond 1985 vrij plotseling twee werven met een fijne neus voor nieuwe ontwikkelingen de eerste sloepen in serie gingen bouwen. Vanaf 1976 hadden Puck en Dolly van Burkom hun bedrijf in Loosdrecht waar ze voornamelijk Twaalfvoetsjollen bouwden. In 1982 bedacht Puck dat een open motorboot in de vorm van een klassieke scheepssloep wel een interessante aanvulling van het leveringspakket zou kunnen zijn naast de jollen. De Breedendam 20 werd op stapel gezet. Van Burkom maakte een houten plug voor een polyester romp.
Die boot werd met blank gelakt hout en teak luxe afgewerkt en voorzien van een dikke kabelaring. Van meet af aan trok de klassiek ogende sloep veel belangstelling en in 1984 stonden ze ermee op de Hiswa. Al na twee jaar werd de productie van Twaalfvoetsjollen gestaakt en bouwde de werf uitsluitend sloepen onder de naam Breedendam.
Collega-jachtbouwer Bouw van Wijk was onder de indruk van de Breedendam en raakte overtuigd van de mogelijkheden van dit nieuwe concept. Hij vroeg Pieter Beeldsnijder om een sloep van 21 voet te ontwerpen die ook van polyester werd gemaakt. Van Wijk en Beeldsnijder kozen niet voor een traditionele spiegelsloep, maar gaven de Van Wijk 21 de kont van een wat vollere spitsgat, zodat die zich bij enige snelheid niet meteen zou ingraven in het water. De sloep kreeg daardoor een herkenbaar eigen gezicht. Het is nu niet meer voor te stellen, maar in 1986 waren de Breedendam en de Van Wijk 21 de enige twee sloepen op de Hiswa, zij waren de pioniers.
Onverminderde toename
De boten sloegen aan bij watersporters en andere werven ontdekten ook dat er een nieuwe markt binnen de watersport aan het groeien was. Sinds die tijd neemt het aantal sloepen op onze wateren schijnbaar onverminderd toe. Inmiddels is er ook een aantal sloepen met een kajuit op de markt, maar die wordt in de regel laag gehouden vanwege de kruiphoogte. De hoeveelheid sloepen in ons land beloopt inmiddels enkele tienduizenden, maar exacte cijfers ontbreken. Wel bleek in 2016 uit een onderzoek gedaan in opdracht van Rijkswaterstaat dat meer dan veertig procent van alle nieuwe recreatievaartuigen een sloep was.
Waar komt die populariteit vandaan? Het antwoord op deze vraag is complex, maar er zijn factoren die sterk bijdragen aan de groei. In de eerste plaats lijken onze vaderlandse waterwegen gemaakt voor sloepen. De duizenden kilometers aan vaarten, kanalen, rivieren en meren vormen een fijnmazig netwerk waarin veel bruggen liggen. Van deze bruggen is een minderheid beweegbaar, de meeste zijn vaste bruggen met een beperkte doorvaarthoogte, maar die zijn voor sloepen niet of nauwelijks een belemmering. Dat maakt het mogelijk om met een sloep binnen een beperkte tijd een tocht te maken die voor andere vaartuigen in dezelfde tijd onmogelijk is. De actieradius van een sloep is daarom bij een matige vaarsnelheid groter dan die van elk ander pleziervaartuig.
