Steven Boersma is opgegroeid in een ondernemersgezin. Zijn ouders hadden een windsurfwinkel die Steven en Rachel rond hun twintigste overnamen. Vader Karel Boersma startte de bouw van Stentor motorboten in Roemenië en had later een suucesvol bedrijf in straalbuizen (zie SdZ 2022.6, p. 48 e.v.; ‘Gratis boot mét verplichtingen’.) ‘Mijn grootvader bouwde houten schepen, mijn vader stalen en ik zag hoe mooi dat was. Dat wilde ik ook. Rachel en ik verkochten de surfshop en begonnen een werf in motorboten. Ik had vrij goed voor ogen wat voor soort motorboot ik wilde maken: grote kuip, met overnachtingsmogelijkheid, sierlijk en tijdloos. Ik had de tekening van de boot met een klassieke en verfijnde uitstraling bijna klaar toen mijn vader (andermaal) vroeg of ik al een naam voor het bedrijf en de boot had. Nee, die had ik nog niet. Ik zocht iets met flair, iets Italiaans, iets stijlvols en het moest internationaal klinken. Ik noemde hem wat mogelijkheden en zei op enig moment: DaVinci. Daar draaide hij zijn hoofd voor om. Vrienden en familie mochten ‘erop kauwen’ en iedereen vond het een goede naam. Vervolgens zijn we naar ontwerpbureau Vripack gestapt waar het definitieve ontwerp werd getekend van de eerste DaVinci. In 2003 verscheen het boek De Da Vinci Code van Dan Brown en toen hadden we meteen de wind in de rug. Geluk wil ik het niet noemen, maar het toeval heeft wel een handje geholpen. Inmiddels is DaVinci Yachts in handen van Erik van Veen en die bouwt het bedrijf in Heeg verder uit met meer modellen.’
Wereldwijd
DaVinci’s varen vooral in Nederland en het veroveren van de thuismarkt met een nieuw type motorboot met retro-uitstraling was gelukt. Maar wat Rachel en Steven betreft was het daarna tijd voor een internationaal avontuur. Rachel: ‘Steven en ik hebben elkaar leren kennen in de Vauriën, waarin we fanatiek wedstrijden zeilden. We zijn meer zeilers dan surfers of motorbootvaarders. De ene na de andere werf begon zeiljachten te bouwen die groter en groter werden. Vijftig voet was niets meer, terwijl het gebruik van boten zo’n tien jaar geleden behoorlijk veranderde. Vroeger had je een zeilboot en daar bracht je al je vrije tijd op door. Elk weekend en elke vakantie ging je met de boot op pad. Nu willen mensen veel meer afwisseling in vrijetijdsbesteding. Daarnaast krijg je pubers met geen stok elk weekend aan boord en mannen willen over het algemeen vaker zeilen dan vrouwen. Een zeilboot waarmee je kan solo-zeilen met veel buitenruimte en de mogelijkheid om er af en toe een nacht op door te brengen, daar kwam vraag naar. Inmiddels weten we dat zo’n zeiljacht een dagzeiler heet.’
‘Als we dan toch een zeilboot gingen maken, dan maar meteen een heel mooie,’ gaat Steven verder. ‘Ik ging mijn droom achterna en ben een zeilboot gaan schetsen die ikzelf heel erg mooi vind. Ik hoopte dat anderen er dan ook zo over zouden denken. Ik wilde een zeiljacht met klassieke lijnen, maar ook eigentijds en uitgerust met de modernste technieken. De lijn van de boot moest internationaal in de smaak vallen en door iedereen worden gewaardeerd.
