Vanaf de Valkyrien af Hobro geniet Peter Leth van de zeilschepen om hem heen. Als baas van de oudste scheepswerf van Denemarken stak hij soms honderden uren in zijn ‘tegenstanders’ om ze varend te krijgen. Vandaag varen we met hem mee op zijn eigen jagt. Op de eerste dag van Fyn Rundt vaart de vloot in vier klassen van Mittelfart naar Assens. De route is eenvoudig: houd het eiland Brandsø aan bakboord en Bågø aan stuurboord. Tot aan het eerste eiland is het kruisen, daarna kunnen de schoten gevierd.
Schipper Leth staat aan het roer van de door hemzelf gerestaureerde Valkyrien, een kotter getuigd vrachtscheepje uit 1921. Na de editie van vorig jaar ging de motor stuk, het schip lag een jaar stil en het is de eerste keer dat Valkyrien weer in actie komt. Peter is een typische Deen, was hij vanmorgen nog stug en niet erg spraakzaam, op het water, aan het roer van zijn schip praat hij aan een stuk door. ‘Oh, I shouldn’t talk so much’, verzucht hij als hij het houten schip opnieuw hoog aan de wind legt. Brandsø is nog niet bezeild, we moeten nog een hoogteklap maken. Gelukkig draait de wind een paar graden en dan is het eiland wel bezeild. Bemanningslid Morten checkt nog eens de diepte op de kaart en op de plotter. Zou je hier de grond raken dan moet je razendsnel overstag, anders zet de wind je op het strand van het eiland. De 14,7 meter lange Valkyrien steekt 1,80 meter en voorlopig staat er genoeg water.
‘Die sidder fest!’
Voor ons vaart de Duitse tweemastschoener Atalanta. Het lijkt erop dat de bemanning gaat proberen om in een keer langs het strand te scheren. ‘They must be more than three meter deep’, meent Peter. De spanning loopt op. Mocht de schoener overstag gaan, dan liggen ze dwars voor ons. De schipper zet de bemanning op scherp: ‘Wis die gar, gar wie oss!’, als zij gaan, gaan wij ook. Als je weet wat er gezegd wordt is dat Deens prima te volgen.
Dan komt de schoener langzaam tot stilstand. ‘Die sidder fest!’ Ze zitten vast! De voorzeilen van de schoener beginnen te klapperen. De motor is al gestart. Schipper Leth schat de situatie in en besluit om toch eerst door te varen en dan overstag te gaan. Nu moeten we door de vuile wind van de vastliggende Atalanta. Gelukkig is ons schip zwaar genoeg om enige tijd door te drijven, we dobberen door de luwte van de Duitsers heen. De overstagmanoeuvre kan nu worden ingezet en na een korte hoogteklap ronden we veilig het eiland. Ook Atalanta vervolgt de race, maar wel met strafpunten voor motorgebruik. Fyn Rundt is wel een beetje te vergelijken met onze Bietentocht: een vloot traditionele zeilschepen doet in een kleine week een aantal havens aan waar telkens een mooi feestje wordt gevierd.
