Aan de buitenkant zie je er niks aan’, zegt Rut, ‘hij is precies als alle andere botters. Ja, misschien een beetje meer geveegde kont, maar verder… nee.’ En inderdaad, de BU65 verschilt vrijwel niet van de andere monumentale eikenhouten vissersschepen bij de DARP. Toch is er iets met die BU65. Iets dat niet aan het schip is af te lezen maar pas duidelijk wordt op het water. Dat blijkt al meteen na de start. Rut’s schip is snel. Een tegenstander durft het tegen hem op te nemen in een loefduel. Het is de BU32. Rut is meteen alert. Maar al snel loopt de BU65 uit en komt de concurrent in de vuile wind.
Koopsjuut
Voor de corona-pandemie zeilden de Spakenburgse rond- en platbodems wel 25 avond- wedstrijden per seizoen. Dit jaar waren de zeilers al dolblij met twaalf races in wat de DARP, de ‘Dinsdag Avond Rond en Platbodem’ competittie, wordt genoemd. We konden aan boord stappen bij Rut Heinen op de Botter BU65, een schip met een geheim.
‘Die BU65 is een ‘koopsjuut’ wordt er gefluisterd in Spakenburg. Botters zijn allemaal ongeveer even snel, je hebt luie schepen en wat rappere. Maar sommige schepen zeilen beduidend beter en dan vooral op de aandewindse koersen. Deze schepen zijn ooit gebouwd als koopschuit of visjager, met als doel om op zee vis van andere vissers te kopen en deze verse vangst zo snel mogelijk naar de visafslag te brengen. Heinen: ‘Ik was niet speciaal op zoek naar dit schip. Hij kwam toevallig te koop, de hellingbaas wees me erop. Toen zijn we gaan kijken. Ik vond het gewoon mooi en de prijs kwam in de buurt van wat we eraan wilden besteden. Dat het de voormalige MK58 was, dat wist ik wel.’
Dit eerste visserijnummer is van grote betekenis. De botter is namelijk gebouwd door Klaas Cornelisz de Haas, toenmalig scheepsbouwmeester van de werf aan ‘t Prooijen in Monnickendam. Dat was in 1911. Heinen: ‘Niet één Botter is hetzelfde maar de Monni- kendammers zijn echt anders. Dat zijn altijd snelle zeilers.’
